Dodatkowe uszczelnienie rąbka

Dla blach cynkowo-tytanowych podwójny rąbek stojący uważa się za dalszy etap rozwojowy pierwotnego rąbka pustego lub prostego rąbka stojącego. Znany w literaturze przedmiotu od roku 1899 sprawdza się znakomicie przy dachach nachylonych poniżej 25° (minimalne nachylenie 5°), dając  przewagę w porównaniu z innymi systemami dachowymi.

Nazwa "podwójny rąbek stojący" charakteryzuje jeden z klasycznych sposobów łączenia znajdujących się obok siebie pasów blachy po długości ponad płaszczyzną wody. Przy minimalnej wysokości 23 mm podwójny rąbek stojący jest wystarczająco deszczoszczelny, bez stosowania dodatkowych środków. Na arenie międzynarodowej przyjął się podwójny rąbek stojący o wysokości 25 mm.

Zamykanie (zaciskanie) rąbka wykonywane jest ręcznie lub maszynowo. Również formy specjalne dachów, takie jak wypukłe i wklęsłe zaokrąglenia lub pasy stożkowe można bez problemów wykonać w tej technologii. Dzięki optycznie delikatnym liniom podwójny rąbek stojący wpisuje się zarówno w architekturę tradycyjną, jak i w projekty nowoczesne.

źródło i zdjęcie: Rheinzink