Etapy montażu nowych okien

1) Dopasowanie wymiarów

Wymiary ościeża powinny być o 3-4 cm większe niż zewnętrzny wymiar ościeżnicy. Zbyt mała szczelina może utrudnić regulację ustawienia skrzydeł, wprowadzenie pianki, a także spowodować odkształcenie ramy pod wpływem zmian temperatury. Natomiast zbyt szeroka, nie zapewni stabilnego zamocowania. Przy ustalaniu wysokości okna należy również wziąć pod uwagę grubość parapetów. Ponadto ścianki ościeża muszą być równe i wzajemnie prostopadłe.

2) Przygotowanie miejsca osadzenia okna

Okno należy montować w takim miejscu przekroju ściany, aby zminimalizować straty ciepła na styku ościeża z ościeżnicą. Jeśli ściana została wcześniej ocieplona lub w kolejnym etapie remontu zamierzamy ją ocieplić, to warto przesunąć osadzenie okna do krawędzi warstwy nośnej. W ścianie trójwarstwowej lub z grubym ociepleniem, dobrze jest zamontować okno w warstwie termoizolacji, korzystając ze specjalnych konsoli montażowych. Powierzchnię ościeża należy wyrównać zaprawą murarską i zagruntować preparatem zwiększającym przyczepność taśm i wzmacniającym podłoże.

3) Podparcie i zaklinowanie okna

Okno powinno opierać się na wypoziomowanych klockach lub specjalnych plastikowych klinach. Brak stałych podpór pod każdym pionowym elementem ościeżnicy sprawi, że okno będzie "wisiało" jedynie na kotwach, co z czasem może doprowadzić do jego osiadania i deformacji. Po bokach ramy kliny montażowe umieszcza się tylko w pobliżu narożników - ułożenie ich w środku boku ramy doprowadzi do jej odkształcenia. Alternatywnym, zalecanym, rozwiązaniem jest zastosowanie pod profil okienny styropianowych kształtek parapetowych.

Eliminują one problem przedmuchów między oknem, a parapetem i likwidują powstawanie w tych miejscach mostków termicznych. Ograniczają więc w znaczący sposób straty ciepła. Przykleja się je do wypoziomowanego i wyrównanego otworu okiennego za pomocą kleju do styropianu, uzupełnia pianką lub odpowiednim silikonem. Po wyschnięciu kleju, na profil nakłada się ramę okna i wciska tak aby elementy zazębiły się razem i ponownie sprawdza się ich poziom.

Uwaga! Jeżeli parapety zewnętrzne planujemy zamontować w późniejszym terminie, to profile podokienne należy zabezpieczyć przed działaniem promieni słonecznych malując je preparatem gruntującym stosowanym pod tynki. Można zastosować również odpowiednio rozwodniony klej do styropianu lub do siatki elewacyjnej.

4) Zamocowanie

Kotwy montażowe muszą być rozmieszczone na wszystkich bokach ościeżnicy, a typ kołków mocujących należy dostosować do rodzaju materiału ściennego. Powszechnie używane kołki do tzw. szybkiego montażu nie zapewniają pewnego zamocowania w ścianach z betonu komórkowego czy z pustaków z ceramiki poryzowanej. Montaż na dyble wymaga wywiercenia w profilu otworu o dwóch średnicach tak, aby łeb wkrętu lub nakrętka oparły się na ściance wewnętrznej stalowego wzmocnienia. Mocowanie na powierzchni profilu prowadzi bowiem do jego deformacji podczas dokręcania i nie zapewnia stabilnego oparcia.

5) Uszczelnienie i wykończenie

Pianka poliuretanowa jest nieodporna na promieniowanie UV i od strony zewnętrznej musi być możliwie szybko osłonięta tynkiem lub listwą maskująca. Na całym obwodzie ościeżnicy tynk nie może bezpośrednio przylegać do ramy - należy pozostawić 2-3 mm szczelinę wypełnianą następnie masą silikonową lub akrylową.

W zalecanym (jako obecnie obowiązujący standard) montażu warstwowym, piankę montażową (pełniącą rolę izolatora termicznego i akustycznego) dodatkowo uszczelnia się od wewnątrz taśmą paroszczelną. a od zewnątrz - paroprzepuszczalną. Zabezpieczają one miejsca styku okna ze ścianą przed zawilgoceniem.

Folii ochronnej na ramie i skrzydłach nie można pozostawić dłużej niż na 2-3 tygodnie. Późniejsze jej oderwanie może okazać się niemożliwe - zwłaszcza przy intensywnym nasłonecznieniu.

W oknach z PVC zewnętrzne otwory odwadniające nie mogą być zasłonięte tynkiem ani parapetem.

Redakcja BudownicwaB2B, Joanna Dąbrowska
fot. Lange Okna